Dumanlı "Böyük Oyun"

Fevral ayının 9-da Böyük Oyun adı verilmiş və bu dəfə Lənkəranda keçiriləcək bir matçla Azərbaycan futbolu həyəcan içərisində çalxalanırdı. Bu iki komanda arasında keçirilən oyunlar hələ ki, Azərbaycan futbolunun şah əsəridir. Qoy digər komandalarımız bu ifadədən inciməsin. Çünki istəsək də istəməsək də bu belədir. Bu oyun ərəfəsində o qədər hadisələr cərəyan edir ki, adam informasiya dalğalarında az qala qərq olur.
Burada süni yaradılmış mətbuat ajiotajıyla, azarkeşlən arasında hirs, əvəzçıxma və sairə kimi intiqam alma duyğuları formalaşır. Buna qüvvət verən klub rəsmilərinin də atmacalı açıqlamaları, futbol qurumlarının da “əməyi” keçən müdaxilələri və sair və ilaxır hadisələr baş verir.  Əsasən yaradılmış bu süni vəziyyət elə formalaşır ki, bu “ajiotajı” yaradan qüvvələr, nəzarəti əldə saxlaya bilmir və yaranmış rezonansda özləri belə müvazinəti itirir ki, bunun da axırı sadə azarkeşin başında çatlayır. Bununla da iş ya polisdə ya da məhkəmədə qurtarır ki, buna da ajiotajı yaradanlar heç yaxın da durmur. Ona görə digər klublarımız inciməsin deyirik ki, belə ajiotaj və onun qurbanı olan azarkeşlər, onlarda müşahidə olunmayıb və heç Allah eləməsin də müşahidə olunsun. Qaldı ki, əsasən bu ajiotajı yaradanlar sudan quru çıxmağa həmişə “müvəffəq” olurlar.
Lənkəranda keçirilən son Böyük Oyundan sonra şükür ki, belə qorxunc hallar süni yaradılsa da bunun “qurbanları” olmadı. Ona görə də “Bosman” fanklubu olaraq, hər belə oyundan qabaq azarkeşləri sakitliyə, əmin-amanlığa, fitnələrə uymamağa çağırırıq. Bunun üçün saytımızda gedən yazılarla, gah da zaman-zaman asayişi pozmamaq üçün azarkeşlərə stadionda payladığımız vərəqələrlə, təsir etməyə çalışmış və hətta, rəqib azarkeşlərlə görüşüb, qarşılıqlı hörmət, söyüşdən və hər hansı narahatçılıq verə bilən hərəkətlərdən çəkinmək barədə razılıq əldə etmişik. Çünki sonda “çanaq azarkeşin başında çatlayır”, deyə. Söhbətimiz futbol olsa da, görün nələrə vaxt sərf etməli oluruq.
Son Böyük Oyuna gəlincə, burada səfərdə oynamasına baxmayaraq, “Neftçi” demək olar ki, sabit heyətə malik olan tərəf kimi meydana çıxmışdı və bu “Neftçi”nin üstün cəhəti idi. Həm heyət baxımından, həm də məşqçi baxımından bu belə idi. Düzdü, Böyükağa Hacıyev, məlum istefasından sonra yenidən komandaya baş məşqçi kimi gəlmişdisə də, o elə müşavir kimi komanda ilə çoxdan bir yerdə idi. Hətta deyilənlərə inansaq, özündən sonrakı iki məşqçi, yəni Tərlan Əhmədov və Nazim Süleymanovun dövründə də komandada olmuş və işlərinə daim müdaxilə etməsi ilə yadda qalmışdı. Hər halda faktiki olaraq , həmin dövrlərdə klub prezidentinin müşaviri kimi daim klub və komanda ilə birgə olmuşdu. Bir daha deyilənlərə inansaq, məşqçi kimi təsirə də malik idi. Qısası Böyükağa müəllim komandası üçün yad isim deyildi.
“Xəzər Lənkəran”a gəlincə isə burada tamam fərqli vəziyyət hökm sürürdü. Baş məşqçi Mustafa Denizli komandada bir neçə rəsmi və yoxlama görüşünü keçirsə də futbol dili ilə desək, hələ yeni idi. Üstəlik təlim-məşq toplanışından yenicə qayıtmış “Xəzər Lənkəran” uzun dövrü boşa vermiş, yalnız son anda heyətə yeni futbolçular qatmışdı. Bunlardan Elias, lap komanda vətənə döndükdən sonra komandaya qoşulmuşdu. Yeni transferlərdən Thieqo və Blajevski bir oyunda iştirak etmişdilərsə də, digərləri bu oynda debüt edəcəkdilər. Deməli “Xəzər Lənkəran” həm məşqçi, həm də futbolçular baxımından tam qeyri-sabit heyətə malik idi. Oyun baxımından məşqçi üçün çətin olan bu idi ki, hansı futbolçu, hansı taktikada və kiminlə yanaşı daha effektli nəticə verə bilər. Bunları bilmək üçün əlbətdə məşqçiyə bir neçə oyun lazım olduğunu deyə bilərik. Bunun günahı isə müəyyən qədər klubun transfer siyasətindədir. Niyə tam yox, müəyyən qədər deyirik? Çünki yaxın dövrlərin bərbad transfer siyasəti nəticəsində, komanda gücləndirilmək baxımından, heç nəyə nail ola bilmirdisə, bu dəfə gec də olsa, heyəti gücləndirə bildi.
Amma sabit heyətə qarşı, belə qeyri-sabit heyətlə özü də əzəli rəqibə qarşı oyuna çıxmaq, bir başa klubun transfer siyasətinin yetərsizliyi ucbatından idi ki, şükürlər olsun ki, komanda, Mustafa Denizlinin və heyət üzvlərinin oyunun gedişində məğlub duruma düşməsinə baxmayaraq, sona qədər döyüşməklə bizi bu biabırçılıqdan qurtara bildilər.
Oyun günü hava şərtləri də qeyri-sabitliyini diqtə edərkən, gərginliyə daha birini əlavə etmiş oldu. Qardan yeni təmizlənmiş ot örtüyü, bu dəfə yerini dumana verdi ki, burada get-gedə sıxlaşan duman, oyuna maraqla baxmaq istəyənlərin görüntüsünü əngəllədi. Şıltaq təbiət bəlkə də hirsli rəqiblərin bəzi hərəkətlərini gizləmiş oldu. Onsuz da əsl futbol görmək istəyənlər, belə hərəkətləri görmək istəmirdilər ki, təbiət belə demək mümkünsə, onların köməyinə çatdı. Amma bununla bərabər bəzi oyun planında olan ustalıqlar da duman arxasında gizləndi və kameraların yaddaşında da dumanlı qaldı. “Xəzər Lənkəran” onuncu dəqiqədə hesabı açsa da, dumanın hakimləri çaşdırdığı qənaətindəyik. Çünki Stamenkoviçə edilmiş “müdaxilə” heç də qapıçı meydançasında deyil, onun sərhədlərindən kənarda olmuşdu. Niyə “müdaxilə” sözünü dırnaq içərisində yazmağımızın da səbəbi yəqin ki aydındır, yəni buna müdaxilə demək mümkündürsə.
Sırf oyun epizodu olub, tam qaydalar çərçivəsində vurulmuş bir qolu, duman bəhanəsi və hakim qərarı ilə dəfn etməli olduq. Kim bilir erkən vurulmuş bir qolla hadisələrin inkişafı hansı səmtə yönələcəkdi. Hər halda bu qol komandamıza yeni ruh və rəqibə çaşqınlıq və tələskənlik gətirəcəkdi. Bunun nəticəsinin isə nə demək olduğunu hamı yaxşı bilir. Təqdim etdiyimiz videonun, düz 10-cu dəqiqəsində bu aydın görünür.

Böyükağa Hacıyevin, stabil heyətə malik olduğundan, işi nisbətən rahat idi və buna görə də oyundan qabaq iddialı danışırdı. O komandasına “Xəzər Lənkəran”ın yeni heyətə malik olduğunu və anlaşma baxımından əziyyət çəkəcəyini yəqin ki, anlatmış və oyun intizamını, təmkinliliyi qorumaq tapşırığı vermiş və yalnız əkshücumlarda, həmçinin rəqib düşərgədə anlaşmazlıq yarandığı zaman qol arayışında olmağı tapşırmışdı. Çünki, “Neftçi” oyun boyu kombinasiyalar qurmaqla, rəqib qapısına doğru hərəkətdə olan bir komandadır. Zatən vurduğu iki qol da hər hansı gicəlləndirici kombinasiyadan deyil, ani yaranmış vəziyyətlərdə vuruldu. İknci qoldan sonra “Xəzər Lənkəran”da ruh düşkünlüyü hiss olunmağa başladı. Əgər “Neftçi” yaranmış bu vəziyyətdən istifadə etsəydi, yəqin ki böyük hesablı qələbə ilə evinə dönəcəkdi. “Neftçi” isə dediyimiz kimi “sakitliyi” qorumağa çalışdı. Bu da dediyimizə sübutdur.
Əksinə, rəqibin sakitliyi qoruma cəhdləri, “Xəzər Lənkəran”da məşqçinin də müdaxiləsi nəticəsində fəallığa səbəb oldu. Bu oyunun sonlarında baş verdi ki, qapısını qoruyan “Neftçi”nin üzərinə “Xəzər Lənkəran” ardıcıl hücumlarla yüklənmiş oldu. Belə yüklənmələrdən sonra dünya futbol praktikası göstərir ki, rəqib daha çaşqın vəziyyətə düşür. Məqsədi oyunun bitməsini gözləmək olan rəqib lap sonuncu saniyədə qol buraxaraq, sərf edən nəticəni əldən vermiş olur. “Xəzər Lənkəran”da vurduğu qoldan sonra böyük inam yarandı və rəqib üzərinə daha ağırdan yükləndi ki, rəqib də dediyimiz səbəblərdən buna dözməyərək, qələbəni əldən verdi.
Komandamızın heyət üzvlərinin bir neçəsi nə komanda oyununa və nə də ikili oyunda bir-birləri ilə ünsiyyətə alışmamış olduqlarından, bu çox əla oyun və əla əzmkarlıq fonunda, əldə edilmiş bir nəticədir. Getdikcə bu problemlər aradan qalxınca, daha keyfiyyətli komanda oyunu və gözəl nəticələr ümidi ilə…